Internet 101

meerderjarigheid * leeftijden * ouderdom * moderne tijd * Awoudo Soro (afgodendienst) * emancipatie * Schabbos

            In de huidige maatschappij heeft men aan het begrip "meerderjarigheid" een typische betekenis gegeven. Een meerderjarige wil tegenwoordig zeggen: Iemand die allerlei rechten gaat krijgen. Hij mag zelfstandig handelen, beslissingen nemen, etc. Het is al weer een omkering van de werkelijkheid. Meerderjarigheid betekent dat men verantwoordelijkheid krijgt, plichten, maar vooral niet dat men het recht had zich los te maken van datgene dat totdien bond. Eerbied en gezag der ouders gelden na meerderjarigheid precies zo als vóór de meerderjarigheid. Er wordt niet gezegd: "Eert Uw vader en Uw moeder tot Uw meerderjarigheid", maar het wordt als absoluut iets gezegd, ook al is men zelf al 80 jaar oud en leven vader en moeder niet meer.

            De maatschappij kent echter de breuk, het losmaken van het vorige, heeft het egoïsme, zoekt de rechten. Men emancipeert zich zoals de Awoudo Soro zich van God emancipeerde. En daarom zijn deze maatschappijvormen van dezelfde strekking. Men breekt de band met de ouders, met het vorige, dus eigenlijk ook met God. Ouders zijn altijd hoger, dichter bij God. Dus er bestaat geen meerderjarigheid, die dat kan losmaken. Alleen bij ouders, die afleiden van de weg, daar moet zeer zeker de band met die ouders worden los gemaakt. Daarom zegt God ook bij het gebod "Eert uw vader en Uw moeder" metéén in dezelfde zin: "Maar mijn sabbatten moet je heiligen." Dit wil zeggen: De 1 van God, die als 1 tegenover de 6 van de andere dagen staat, daar heeft het respect voor de ouders mee te maken. Leiden de ouders de kinderen echter van die 1-weg, dan moeten zij vastknopen aan de ouders daarvoor, deze schakel overslaan en vasthechten bij vroeger, daar waar die 1 met God nog wel was. Het is daarom al weer een dwaas misbruik dat vele ouders van zogenaamd respect van ouders maken dat zij de kinderen dwingen ook als zij hen de slechte weg tonen, alleen met het motief: "Je hebt je ouders te gehoorzamen".

            God zelf wijst dit af, zegt dat dan ouders niet gekend behoeven te worden want deze ouders zijn ook kinderen van andere ouders en in dit geval dan ongehoorzaam, opstandige kinderen, die de band met hun ouders al hebben verbroken en nu hun eigen kinderen willen dwingen deze weg van verbreking voort te gaan. Om die reden verbindt God uitdrukkelijk de eerbied voor de ouders met het hoeden van de sabbat, dus met het hoeden van de 1, van God. Alleen als de ouders deze 1 consequent hoeden, de verbinding tot het allereerste begin handhaven, bestaat voor de mens de vanzelfsprekende verplichting de raad der ouders bij alles te vragen en hun weg te gaan. Dan is meerderjarigheid niets anders dan het verkrijgen van mede-verantwoordelijkheid terwijl totdien de verantwoordelijkheid bij de ouders rustte.

            Zo krijgt de wereld ook op een bepaald moment haar meerderjarigheid maar dit wil niet zeggen dat zij zich los moet maken van God en van de voorgaande geslachten zoals zij deed, maar dat zij mede-verantwoordelijk werd. Zij werd zelfstandig geplaatst maar moest nu de band in vrije keus, in het alternatief, handhaven. Maar met de Renaissance voelde de mensheid zich meerderjarig, zelfstandig en zei de gehoorzaamheid aan het voorgaande op, bespotte de ouderwetse Middeleeuwen, zoals een jonge generatie glimlachend de schouders ophaalt over de oudere. De renaissance vergat echter dat met die meerderjarigheid voor de Europese mensheid niet rechten maar plichten ontstonden. En zo moet ieder mens weten dat met zijn meerderjarigheid niets verandert wat betreft de plichten tegenover de ouders; in tegendeel, dat juist nu, nu de kans op loslaten bestaat, deze plicht nog zwaarder geldt en niet alleen voor de directe ouders maar ook voor grootouders, overgrootouders, etc. De lijn moet tot in het begin worden vastgehouden. Met de meerderjarigheid begint de mede- verantwoordelijkheid en mede scheppen van de dingen.

            Bij de meerderjarigheid zoals de Bijbel die kende werd de mens ook vruchtbaar, kon zelf dus scheppen, kon zelf iets voortbrengen, kon zelf "ouder" worden.