32.

Bijbelcritiek * moderne tijd * Awoudo Soro * logica * filosofie * Gan Eden * C-oog* 3-dim. wereld * 4e dimensie * Gan Eden, verdrijving uit * kern-elektronen * Nowie *

Men spreekt wel eens van de dichter van een Bijbels boek, bij voorbeeld van de „dichter” van het Hooglied, van Schir ha Schirim. Wie dit zo ziet, is eenmaal gevangen in dit zien en kan zelfs niet anders zien. Het feit, dat hij van een „dichter” spreekt toont aan, dat hij uit de kern verdreven is en slechts kringen ziet. Zoals de mens verdreven werd uit het Gan Eden naar deze zichtbare wereld en met deze verdrijving verloor hij zijn 4-dimensionaal zien en werd beperkt tot een 3-dimensionaal zien. Inderdaad in het 3-dimensionale is er een dichter, want daar staat niets anders. In het 3-dimensionale zou God een beeld zijn en vorm en juist dit is God niet.

In de kern echter weet men hoe deze dingen zijn ontstaan, wat de oorzaak er van is en dat men de dingen van het begin tot het einde kan waarnemen. Zo ziet de moderne geneeskunde alleen het uiterlijk en kan daarom ook niet spreken over het wezen van de dingen.

De afstammingsleer gaat uit van het zichtbare, het ziet het domme kind groeien tot verstandig mens, maar weet niet wat het wezen van de mens is en wat het wezen van het kind is. De gehele archeologie is op deze wijze te verklaren, omdat zij slechts uitgaat van het zichtbare in deze wereld van de kringen, omdat het feit dat men alles archeologisch verklaart aantoont, dat men uit de kern is verdreven, en dat de weg naar de boom des levens is afgesneden. Men kan niet de echte profeet, de Nowie zien als men van alles slechts het uiterlijke ziet. Door het uiterlijk zien van het een, ziet men ook van het andere slechts het uiterlijke. Zodra men iets 3-dimensionaal gaat bekijken, in zijn verschijningsvorm gaat bekijken, openen de ogen zich steeds verder in de 3e dimensie en gaat men sterk lichamelijk zien en verliest het andere steeds meer. Men heeft de boom der kennis-ogen gekozen en verliest de boom des levens.